Ważyńscy herbu Abdank

Historia rodu na podstawie "Herbarza Mazowieckiego" prof. Jerzego Łempickiego.

Legenda |  Skarbkowie-Ważyńscy wg. Jankowskiego |  Ważyn Kmiecy - historia miejscowości |  Ważyno-Skóry - historia miejscowości


Objaśnienia:
Wytłuszczone, zielone fragmenty tekstu zawierają objaśnienia widoczne po ustawieniu na nich kursora myszy.
Przekreślony tekst oznacza błędną lub nieaktualą informację.

1)Pochodzenie rodziny.

Wiadomości dotyczące rodziny Ważyńskich pochodzą dopiero z początku XVI wieku. Ważyn składał się wtedy z 2 osad - Ważyna Kmiecego i Ważyna-Skóry. Obie te osady były osadzone kmieciami, jednak Ważyno-Skóry już wtedy składało się z kilku działów. Przydomek Skóra wskazuje, że dziedzice noszący ten przydomek należeli do rodu Awdańców. Nie wiadomo jednak, czy również inni Ważyńscy pochodzili z tego rodu.

2)Linia A. Ważyńscy z przydomkiem Skóra.

A. N Zmarł przed 1530 rokiem. Pozostawił synów Tybura, Mikołaja i Jana

 A1. Tybur vel Tyburcy. W 1536 roku Tybura i Mikołaja pokwitował ich brat Jan z wadium na Białoskórach, zapisanego przez braci Nieksińskich.

 A2. Mikołaj. W 1536 roku Mikołaja i Tybura pokwitował ich brat Jan z wadium na Białoskórach, zapisanego przez braci Nieksińskich.

 A3. Jan. Nosił przydomek Skóra. Występował w 1531 roku. W 1535 roku Janowi zastawił Jan Białyszewski, syn Stefana, 1 łan w Białyszewie, wraz z kmieciem Janem zwanym Sołtys. W 1536 roku Jan wprowadzony został do Ważyna i Kęsic-części Mikołaja Skórki z Kęsic. W 1536 roku Jan pokwitował braci z wadium na Białoskórach, zapisanego im przez braci Nieksińskich. W tym samym roku Jan pokwitował z długu na Kęsicach Mikołaja Sorokę z synami, którzy zastawili mu części w Ważynie. Jan zmarł przed 1548 rokiem. Pozostawił wdowę Dorotę N oraz synów A31. Jakuba, A32. Wojciecha, A33. Macieja, A34. Pawła, A35. Stanisława, A36. Marcina i A37. Rosłana.

   A31. Jakub. W 1548 roku, wraz z braćmi, procesował się z Janem i Jakubem Szurkami z Kęsic. W 1549 roku bracia wprowadzeni zostali do lasów Jana Białyszewskiego z Białyszewa. W 1554 roku bracia dokonali podziału dóbr w Ważynie i Kęsicach z dziećmi Mikołaja Soroki z Kęsic. W latach 1559 i 1561 u Jakuba i jego matki zeznał dług na Białyszewie Stanisław Białyszewski, syn Andrzeja. W 1594 roku Jakubowi zastawił brat Marcin swoje części w Ważynie-Skórach, Dziembakowie i Grodkowie. Jakub zmarł około 1594 roku. Pozostawił synów: A311. Jana, A312. Jakuba i A313. Bartłomieja. Zapewne synem Jakuba był też A314. Piotr.

     A311. Jan. W 1592 roku Jan, wraz z kuzynem Mikołajem synem Pawła, zastawił części w Ważynie-Skórach Stanisławowi, Synowi Andrzeja. W 1572 roku Jan był żonaty z Jadwigą, córką Rosłana Gutowskiego. Jan zmarł przed 1616 rokiem i pozostawił synów A311 1. Bartłomieja i A311 2. Grzegorza.

       A311 1. Bartłomiej. W 1616 roku, wraz ze stryjami Jakubem i Bartłomiejem, pokwitował bratową Katarzynę Lekowską, wdowę po Piotrze. W 1617 roku do dóbr Bartłomieja i Grzegorza, ich stryjów Jakuba i Bartłomieja, a także Pawła, syna Macieja w Ważynie wprowadzeni zostali synowie Jakuba Bledzewskiego. W tym samym roku do dóbr w Ważynie wprowadzony został Wojciech. W 1622 roku do dóbr Bartłomieja w Ważynie-Skórach wprowadzony został Maciej Kowalewski, syn Macieja z Kosenic. W 1627 roku Bartłomiej był dziedzicem w Somaniu-Pejorach, a jego poddany wprowadzony został do dóbr Jana Somańskiego Pastwy. W 1646 roku Bartłomiej wydzierżawił dobra w Ważynie i Grodkowie Stanisławowi Tarnowskiemu, synowi Jana. W 1648 roku pośredniczył w sporze między Piotrem Mostowskim a Bartłomiejem Rościszewskim. W 1652 roku Bartłomiejowi odstąpiła części w Ważynie Szlacheckim, Grodkowie, Dziembakowie i Kosenicach Marianna, córka Grzegorza, żona Łukasza Grabskiego. W roku 1652 Bartłomiej zastawił synowi Andrzejowi dobra w Ważynie-Skórach, Grodkowie i Dziembakowie. Bartłomiej zmarł przed 1663 rokiem. Pozostawił córkę A311 1a. Krystynę, w 1652 roku żonę Hieronima Borkowskiego, syna Jana, oraz synów: A311 11. Andrzeja, A311 12. Aleksandra i A311 13 Stefana.

         A311 11. Andrzej. W 1652 roku ojciec zastawił Andrzejowi dobra w Ważynie-Skórach, Grodkowie, Dziembakowie. W 1663 roku Andrzejowi odstąpiły córki Wojciecha Nicgórskiego dobra po ojcu w Warszymowicach w ziemi dobrzyńskiej. Andrzej zmarł przed 1665 rokiem. Pozostawił synów: A311 111 (=AA) Walentego i A311 112 (=AB) Franciszka.

           AA (=A311 111). Walenty. W 1665 roku Walenty zapisał dożywocie z żoną Marianną córką Wojciecha Sulborskiego, wdową po Janie Szawłowskim. W 1670roku Walenty pokwitował pasierbów Franciszka i Stanisława Szawłowskich. W 1674 roku Walentemu przekazał pieniądze Hieronim-Jan Duplicki, pisarz ziemi wyszogrodzkiej. W 1674 Walenty miał w Sulborach 2 czeladzi i 2 poddanych. W 1681 roku Walentemu z żoną przekazał poddanego z Rogozinka Florian Rogoziński. W 1686 roku Walentemu z synem Janem zastawił Kazimierz Bagiński, syn Tomasza, dobra Begno, Sulbory i Pinczynko. W 1686 roku Maria Zdziarska, wdowa po Wojciechu Sulborskim, zastawiła Walentemu połowę dóbr w Sulborach. W 1688 roku Walentemu odstąpiła dobra w Sulborach Eufemia Sulborska, żona Aleksandra Dobrskiego. W 1689 roku Walentemu zastawił części w Sulborach Adam Sulborski, syn Marcina, który w 1690 roku pokwitował Walentego z oskarżeń. Walenty pozostawił synów: AA1. Jana, AA2. Pawła, AA3. Stanisława i AA4. Macieja.

             AA1. Jan. W 1672 roku matka zapisała Janowi z braćmi pieniądze. W 1679 roku matka odstąpiła Janowi i jego bratu Jakubowi części w Sulborach.Ten Jakub następnie znikł z akt. W 1686 roku Janowi zastawił części w Ostrzykowie Wielkim Stanisław Ostrzykowski, syn Jana. W 1697 roku Jana uwolnił z oskarżeń Wojciech Nakwaski, łowczy ziemi wyszogrodzkiej. W 1698 roku Jan był żonaty z Katarzyną, córką Stanisława Ostrzykowskiego, i wraz z żoną został pokwitowany przez Franciszka Brodzińskiego. W 1699 roku Jan wraz z żoną pokwitowali Stanisława Ostrzykowskiego. W 1700 roku, wraz z bratankami Tomaszem i Andrzejem, Jan pokwitował Adama Sulborskiego z żoną. W 1701 roku Janowi zastawił części w Ostrzykowie Wojciech Brzeski syn Stanisława. W 1704 roku Janowi odstąpił poddanego Stansław Ostrzykowski syn Jana, Janowi zaś zastawili zaś zastawili części w Ostrzykowie Wojciech Brzeski syn Stanisława, a części w Sulborach Wojciech Szawłowski, syn Franciszka. W 1704 roku Janowi zastawili części w Sulborach Walenty i Józef Sulborscy, synowie Wojciecha oraz Adam Sulborski, syn Marcina. W 1705 roku Janowi odstąpił dobra a Sulborach Adam Sulborski, syn Marcina. W 1706 roku Jan pokwitował Wojciecha Szawłowskiego. W 1709 roku przekazał Janowi zapis na Szarzynie po Kasprze Szarzyńskim Adam Sulborski, syn Marcina. W 1713 roku Janowi odstąpił dobra w Dmoszynie Mateusz Klonowski, syn Grzegorza. W 1716 roku Jan przekazał pieniądze na Sulborach Piotrowi Osieckiemu, synowi Jakuba. W 1721 roku Jan zastawił swoje części w Sulborach, Begnie i Szarzynie synowi Zygmuntowi. W 1724 roku Jana pokwitował Stefan Morawski, syn Jana. W 1721 roku Jana, z bratankami Tomaszem i Andrzejem oraz poddanymi, pokwitował z napadu X. Walenty Białobrzeski. W 1724 roku wraz z synami Jan odstąpił swoje części w Dmoszynie Andrzejowi Turowskiemu, synowi Sebastiana. W tym samym roku Jana pokwitował Stefan Morawski, syn Jana z żoną. W 1726 roku Jan odstąpił części w Sulborach Felicjanowi Rożnowskiemu, synowi Marcina. Jan pozostawił synów: AA11. Stanisława, AA12. Zygmunta, AA13. Floriana, AA14. Tomasza i AA15. Antoniego.

               AA11. Stanisław. W 1727 roku pokwitował się z braćmi ze sporu o dobra w Begnie. W 1733 roku Stanisław zapisał posag żonie Mariannie, córce Wojciecha Osieckiego. W 1733 roku Stanisławowi odstąpiły córki Szymona Trelki Sąchockiego dobra w Sąchocinie-Pradze, Sąchocinie-Czyżewie, Sąchocinie-Badurkach i Sąchocinie-Suchadrach. Stanisław zmarł przed 1767 rokiem. Pozostawił syna AA111. Mateusza. Wdowa po Stanisławie była 2-voto żoną Felicjana Rożnowskiego, a 3-voto, w 1770 roku - Jana Karwowskiego.

                 AA111. Mateusz. W 1721 roku Mateusz odstąpił Rochowi, synowi Zygmunta, dobra w Sulborach i Begnie. W 1768 roku Mateusz pokwitował z pieniędzy po swojej babce Katarzynie Ostrzykowskiej Kazimierza Ostrzykowskiego, syna Marcina.

               AA12. Zygmunt. W 1721 roku był żonaty z Anną, córką Zygmunta Myszczyńskiego, ojciec zaś zastawił mu części w Begnie, Sulborach i Szarzynie. W 1727 roku pokwitował się z braćmi ze sporu o dobra w Begnie. W 1729 roku Zygmuntowi zastawił części w Ostrzykowie Marcin Ostrzykowski, syn Stanisława. W 1731 roku Zygmuntowi odstąpiły dobra w Zdziarze Wielkim i Małym dzieci Stanisława Modzelewskiego i Teresy Zdziarskiej, Zygmunt zaś pokwitował z długu na Ostrzykowie Adama Duplickiego, syna Wawrzyńca. W 1732 roku Zygmunt odstąpił dobra w Zdziarze Wielkim Janowi Rostkowskiemu, synowi Michała. W tym samym roku Zygmunt zeznał dług u synów Adama Słonkowskiego, u Zygmunta zaś dług na Nawkasinie zeznał Franciszek Nakwaski. W 1733 roku Zygmuntowi odstąpiły córki Szymona Sąchockiego dobra w Sąchocinie-Pradze, Sąchocinie-Czyżewie, Sąchocinie-Badurkach i Sąchocinie-Suchadrach. Zygmunt przekazał jednocześnie pieniądze na kościół w Blichowie. W 1736 roku Zygmunta pokwitowała Marianna Suleńska, żona Mikołaja Sulborskiego. W 1737 roku Zygmunt zastawił części w Sulborach bratu Antoniemu, Zygmunta zaś pokwitowała Marianna, wdowa po Adamie Słonkowskim. W 1750 roku Zygmunt odstąpił Mariannie, wdowie po Andrzeju Zaborowskim poddanego z Sąchocina-Pragi. W 1758 roku odstąpił części w Sąchocinie-Pradze Franciszkowi Wołowskiemu, synowi Mikołaja. W 1759 roku ożenił się powtórnie z Agnieszką, córką Pawła Sąchockiego. Pozostawił córki AA12a. Mariannę, w 1778 roku żonę Jakuba Brudzińskiego syna Mikołaja, i AA12b. Józefę, w 1780 roku żonę Antoniego Brudzińskiego, syna Jakuba, w 1784 roku 2-voto żonę Antoniego-Ignacego Rościszewskiego, syna Tomasza, oraz synów AA121. Rocha i AA122. Antoniego.

                 AA121. Roch. W 1744 roku Roch odstąpił Kazimierzowi Czachowskiemu, synowi Stanisława, części w Sulborzch i Begnie. W 1761 roku Rochowi odstąpił części w Sulborach Józef Zdziarski, syn Stanisława, z żoną Ewą Druchowską. W 1765 roku Rochowi odstąpił części w Sulborach Adam, syn Adama. W 1767 roku Rocha pokwitowała Ewa Druchowska, żona Józefa Zdziarskiego. W tym samym roku Rochowi odstąpił swoje dobra w Begine Mateusz, syn Stanisława. W 1773 roku Rocha wraz z bratem Antonim, pokwitowała Katarzyna Płażyńska, żona Emanuela Wołowskiego. W 1779 roku Roch nabył od Fabiana Cholewskiego dobra emfiteutyczne Raczyno. W 1783 roku Roch został mianowany podwojewodzim wyszogrodzkim przez wojewodę mazowieckiego, Andrzeja Mokronowskiego. W 1788 roku Rochowi odstąpił dobta w Murkowie cześnik ziemi wyszogrodzkiej, Fortunat Kobylnicki, syn Józefa. Roch był żonaty z Teresą Kraszewską vel Krasińską. Zmarł w 1788 roku. Pozostawił córki AA121a. Antoninę, żonę Jana Leszczyńskiego, i AA121b. Józefę, żonę Ignacego Rościszewskiego, oraz syna AA121 1. Kajetana.

                   AA121 1. Kajetan. W 1788 roku Kajetan odstąpił stryjowi Antoniemu części w Sąchocinie-Pradze, szwagier Ignacy Rościszewski zaś, syn Tomasza, odstąpił Kajetanowi dobra w Barcikowie i Zalesiu, w zamian za dobra emfiteutyczne Raczyno z wójtostwem. W 1790 roku Kajetan zawarł umowę z Bonawenturą Małowiejskim, synem Tomasza, odnośnie dóbr Małowiejskiego Archułtowo, Rdułtowo, Barany, Cybulinek i Kiełtyki. W dobrach tym miał Kajetan 15 poddanych. W tym samym roku Kajetan odstąpił swój plac na Nowolipiu w Warszawie Ignacemu Rościszewskiemu, synowi Tomasza. W 1791 roku Kajetan zapisał na swych dobrach pieniądze żonie Antoninie, córce Stanisława Barcikowskiego. W 1793 roku Kajetan pokwitował Bonawenturę Małowiejskiego. W 1797 roku nabył dobra w Kiełtykach od Tomasza Małowiejskiego i sprzedał je w 1802 roku Hipolitowi Mikorskiemu. Pozostawił córkę AA121 1a. Balbinę, urodzoną w 1793 roku, w 1809 roku żonę sekretarza prefektury płockej Kajetana Kowalewskiego.

                 AA122. Antoni. W 1773 roku Stanisław Sulborski, syn Wojciecha, odstąpił Antoniemu części w Sulborach. W 1773 roku Antoniego wraz z bratem Rochem, pokwitowała Katarzyna Płażyńska, żona Emanuela Wołowskiego. W 1785 roku Antoni zeznał dług na Sąchocinie u swoich dzieci. W tym samym roku Antoniemu odstąpił bratanek Kajetan części w Sąchocinie-Pradze, a Antoni odstąpił dobra w Begnie Ignacemu Kraszewskiemu, synowi Andrzeja. Antoni był żonaty z Justyną Lisowską. Pozostawił córkę AA122a. Urszulę i syna AA122 1. Łukasza. W 1789 roku ożenił się powtórnie z Łucją, córką Wawrzyńca Ciołkowskiego, wdową po Macieju Niedrowskim.

                   AA122 1. Łukasz. W 1788 roku u Łukasza zeznał dług jego ojciec. Być może ten Łukasz sprzedał przed 1828 rokiem 6.04.1821 roku, wraz z bratem X. Kazimierzem, dobra w Sąchocinie-Pradze Walentemu Sulborskiemu, żonatemu z Urszulą Ważyńską.

               AA13. Florian. W 1744 roku Florian zastawił części w Sulborach Adamowi Duplickiemu, synowi Wawrzyńca.

               AA14. Tomasz. W 1751 roku Tomasz pokwitował z pieniędzy na Ostrzykowie Walentego Ostrzykowskiego, syna Marcina. Tomasz zmarł przed 1756 rokiem. Pozostawił wdowę Agnieszkę, córkę Adama Duplickiego, córkę AA14a. Rozalię oraz syna AA141. Jana.

                 AA141. Jan. W 1773 roku Janowi zastawił części w Sulborach Antoni Rakowski, syn Kaspra. W 1783 roku Jan zapisał pieniądze na Sulborach siostrze Rozalii, a także żonie Apolonii, córce Franciszka Wołowskiego.

               AA15. Antoni. W 1727 roku pokwitował się z braćmi o dobra w Begnie. W 1728 roku Antoniemu zastawił części w Sulborach Stanisław Sulborski, syn Wojciecha. W 1737 roku Antoniemu zastawił części w Sulborach brat Zygmunt. W 1749 roku Antoniemu zastawiły części w Sulborach córki Jakuba Ciołkowskiego. W 1737 roku Antoni był żonaty z Marianną Gołyszewską. Zmarł przed 1758 rokiem. Pozostawił syna AA151. Adama. Wdowa po Antonim była 2-voto żoną Karola Bromirskiego, syna Marcina.

                 AA151. Adam. W 1768 roku u Adama i jego matki zeznał dług na Ostrzykowie Wielkim Kazimierz Ostrzykowski, syn Marcina. W 1788 roku Adam był żonaty z Elżbietą Zdziarską, wdową po Antonim Rożnowskim.

             AA2. Paweł. W 1672 roku matka zapisała Pawłowi z braćmi pieniądze. W 1688 roku matka odstąpiła Pawłowi swoje części w Sulborach. Paweł był żonaty z Ewą Zdziarską. Zmarł przed 1690 rokiem. Pozostawił synów: AA21. Tomasza, AA22. Andrzeja i AA23. Adama.

               AA21. Tomasz. W 1721 roku Tomasza z bratem Andrzejem i stryjem Janem oraz z poddanymi, pokwitował z napadu X. Walenty Białobrzeski. W 1727 roku Tomaszowi zastawił części w Sulborach Felicjan Rożnowski, syn Marcina.

               AA22. Andrzej. W roku 1719 przekazał Kazimierz Duplicki, syn Walentego, sumy zapisane w 1692 roku przez Rosłana Wolińskiego. W tym samym roku Andrzeja skwitowali synowie Marcina Duplickiego. W 1721 roku Andrzeja z bratem Tomaszem i stryjem Janem oraz z poddanymi, pokwitował z napadu X. Walenty Białobrzeski.

               AA23. Adam. W 1717 roku Adamowi przekazał sumy na Sąchocinie-Pradze Adam Sulborski, syn Marcina.

             AA3. Stanisław. W 1700 roku Stanisław zastawił części w Wyszynie Bartłomiejowi Krzywkowskiemu.

             AA4. Maciej. W 1672 matka zapisała Maciejowi z braćmi pieniądze.

         AB.(=A311 112). Franciszek. W 1671 roku był żonaty z Anną Chamską, 1-o voto wdową po Macieju Dąbrowskim, 2-o voto wdową po Pawle Wróblewskim. W 1677 roku drugą żoną Franciszka była Jadwiga Dłutowska, a Stanisław Dębski zawarł z Franciszkiem umowę dziedrżawy dóbr Zielonej i Cierpigórza. W 1690 roku Piotr Działyński z żoną wydzierżawił Franciszkowi na 3 lata dobra w Karniszynie i Grotkach. W 1699 roku Franciszkowi wydzierżawił dobra w Sadłowie i Bożej Woli Jakub Dębski, syn Macieja. Franciszek pozostawił syna AB1. Adama.

           AB1. Adam. W 1689 roku Adama pokwitował a z posagu Katarzyna, córka Marcina Chamskiego, wdowa po Janie. W 1699 roku Adamowi odstąpiła Agnieszka, córka Wojciecha Rościszewskiego a żona Felicjana Dębskiego, części w Rościszewie, Poliku, Lipnikach, Wrześni i Ostrowie. W tm samym roku części tych dóbr odstąpiła również Elżbieta, córka Wojciecha Rościszewskiego, żona Franciszka Rybińskiego. W 1701 roku Adam był żonaty z Anną Dębską, a Stanisław Dębski, syn Andrzeja, zastawił Adamowi części w Zielonej i Cierpigórzu. W tym samym roku Adamowi zastawił swoje części dóbr rościszewskich Jan Rościszewski, syn Krzysztofa z Wrześni. W 1702 roku Adam pokwitował tego Jana z pieniędzy na Rościszewie, Adama zaś pokwitował z długu na Rościszewie Paweł Rościszewski, syn Stanisława. W 1712 roku u Adama zeznał dług na Chamsku Jan Kuczborski, syn Jakuba. W 1714 roku Adamowi zastawiła dobra w Zielonej Helena Żochowska, wdowa po Pawle Staszewskim. W 1717 roku Adamowi przekazał sumy na Sąchocinie Adam Sulborski, syn Marcina. Adam pozostawił córki: AB1a. Annę, AB1b. Felicjannę i AB1c. Teresę oraz syna AB11. Mikołaja. Wdowa po Adamie była 2-o voto żoną Jakuba Kluszewskiego, syna Mikołaja.

             AB11. Mikołaj. W 1718 roku Mikołaj pokwitował ojczyma Jakuba Kluszewskiego z długu. W 1719 roku Mikołaja z siostrą Felicjanną pokwitował z długu Paweł Rościszewski, syn Stanisława.

         A311 12. Aleksander. Występuje z bratem Stefanem w aktach z 1667 roku.

         A311 13. Stefan. Występuje z bratem Aleksandrem w aktach z 1667 roku.

       A311 2. Grzegorz. W 1617 roku do dóbr Bartłomieja i Grzegorza, ich stryjów Jakuba i Bartłomieja, a także Pawła, syna Macieja, w Ważynie wprowadzeni zostali synowie Jakuba Bledzewskiego. W 1624 roku Grzegorz nabył od Jana, syna Mateusza, i Stanisława Żukowskiego, syna Jana, dobra w Ważynie-Skórach, Dziembakowie i Grodkowie Sędzicowym. W 1631 roku Grzegorz wprowadzony został do części po Mateuszu, synu Piotra. W 1647 roku Grzegorzowi, wraz z prawem patronatu kościoła w Golejewie, odstąpił dobra w Ważynku Kmiecym Adam Kosmaczewski, syn Piotra. W następnym roku Grzegorzowi odstąpił poddanego z Kruszenicy Samuel Podoski, syn Jana. Zapewnie ten Grzegorz, vel Jerzy pozostawił córkę A311 2a. Mariannę, w 1652 roku wdowę po Stefanie Wolińskim, 2-o voto żonę Łukasza Grabskiego, oraz synów A311 21. Tomasza i A311 22. Jana.

         A311 21. Tomasz. W 1623 roku Tomasz wprowadzony został do Sękowa - dóbr Adama Sękowskiego, syna Andrzeja. Tomasz zmarł przed 1627 rokiem. Pozostawił syna A311 211. Jakuba.

           A311 211. Jakub. W 1645 roku Jakub odstąpił poddanego z Kowalewa Rosłanowi Kowalewskiemu, synowi Stanisława.

         A311 22. Jan. W 1627 roku był sukcesorem brata Tomasza, a do jego dóbr w Grodkowie wprowadzony został za rany Krzysztof Chudzyński.

     A312. Jakub. W 1617 roku do dóbr Jakuba, jego bratanków Bartłomieja i Grzegorza, a także Pawła, syna Macieja, w Ważynie wprowadzeni zostali synowie Jakuba Bledzewskiego. W tym samym roku wraz z bratem Bartłomiejem i bratankiem Bartłomiejem pokwitowł bratową Katarzynę Lekowską, wdowę po Piotrze. W 1623 roku Jakub przekazał Walentemu i Mateuszowi Kęsickim sumy po Bartłomieju Karwowskim. Był żonaty z Dorotą N. Zmarł przed 1624 rokiem. Pozostawił synów: A312 1. Adama, A312 2. Marcina, A312 3. Rosłana, A312 4. Andrzeja, A312 5. Jana i A312 6. Piotra.

       A312 1. Adam. W 1624 roku Adam wprowadzony został w zadośćuczynieniu za długi do dóbr Marcina Kosińskiego w Kosinie. Adam był żonaty z Barbarą Zglinicką i zmarł przed 1629 rokiem. Wdowa po Adamie była 2-o voto żoną Adama Malanowskiego.

       A312 2. Marcin. W 1629 roku do dóbr Marcina z braćmi z Zamościu i Ważynie wprowadzeni zostali poddani Adama Kędzierzyńskiego, w 1632 roku zaś do dóbr braci i ich matki w Ważynie wprowadzona została bratowa, wdowa po Adamie. W 1637 roku Marcin z braćmi zastawił części w Kosenicach Wawrzyńcowi Suleńskiemu, synowi Filipa.

       A312 3. Rosłan. W 1629 roku do dóbr Rosłana z braćmi z Zamościu i Ważynie wprowadzeni zostali poddani Adama Kędzierzyńskiego, w 1632 roku zaś do dóbr braci i ich matki w Ważynie wprowadzona została bratowa, wdowa po Adamie. W 1637 roku Rosłan z braćmi zastawił części w Kosenicach Wawrzyńcowi Suleńskiemu, synowi Filipa.

       A312 4. Andrzej. W 1629 roku do dóbr Andrzeja z braćmi z Zamościu i Ważynie wprowadzeni zostali poddani Adama Kędzierzyńskiego, w 1632 roku zaś do dóbr braci i ich matki w Ważynie wprowadzona została bratowa, wdowa po Adamie. W 1637 roku Andrzej z braćmi zastawił części w Kosenicach Wawrzyńcowi Suleńskiemu, synowi Filipa.

       A312 5. Jan. W 1629 roku do dóbr Jana z braćmi z Zamościu i Ważynie wprowadzeni zostali poddani Adama Kędzierzyńskiego, w 1632 roku zaś do dóbr braci i ich matki w Ważynie wprowadzona została bratowa, wdowa po Adamie.

       A312 6. Piotr. W 1629 roku do dóbr Piotra z braćmi z Zamościu i Ważynie wprowadzeni zostali poddani Adama Kędzierzyńskiego, w 1632 roku zaś do dóbr braci i ich matki w Ważynie wprowadzona została bratowa, wdowa po Adamie. W 1637 roku Piotr z braćmi zastawił części w Kosenicach Wawrzyńcowi Suleńskiemu, synowi Filipa.

     A313. Bartłomiej. W 1617 roku był podkomorzym derpskim. W 1617 roku do dóbr Bartłomieja, jego brata Jakuba, ich bratanków Bartłomieja i Grzegorza, a także Pawła, syna Macieja, w Ważynie wprowadzeni zostali synowie Jakuba Bledzewskiego. W tym samym roku wraz z bratem Jakubem i bratankiem Bartłomiejem pokwitowł bratową Katarzynę Lekowską, wdowę po Piotrze.

     A314. Piotr. Był żonaty z Katarzyną Lekowską, wdową po Mateuszu Wieczfińskim. Zmarł przed 1615 rokiem.

   A32. Wojciech. W 1548 roku wraz z braćmi procesował się z Janem i Jakubem Szurkami z Kęsic. W 1549 roku bracia wprowadzeni zostali do lasów Jana Białyszewskiego z Białyszewa. W 1554 roku bracia dokonali podziału dóbr w Ważynie i Kęsicach z dziećmi Mikołaja Soroki z Kęsic.

   A33. Maciej. Nosił przydomek Łoś. W 1548 roku wraz z braćmi procesował się z Janem i Jakubem Szurkami z Kęsic. W 1549 roku bracia wprowadzeni zostali do lasów Jana Białyszewskiego z Białyszewa. W 1554 roku bracia dokonali podziału dóbr w Ważynie i Kęsicach z dziećmi Mikołaja Soroki z Kęsic. W 1558 roku Maciej procesował się o pieniądze ze Stanisławem Grembeckim z Rogienic. W 1561 roku Macieja ze wspólnikami oskarżył o napad Jakub Grotkowski z Grodkowa Wielkiego. W 1573 roku Maciej procesował się z Bartłomiejem Krajewskim z Krajewic. Maciej zmarł przed 1589 rokiem. Pozostawił córkę A33a. Dorotę, w 1589 roku żonę Macieja Długołęckiego, syna Erazma, oraz syna A331. Pawła.

     A331. Paweł. W 1617 roku do dóbr Pawła, syna Macieja a także Jakuba, jego brata Bartłomieja i ich bratanków Bartłomieja i Grzegorza w Ważynie zostali wprowadzeni synowie Jakuba Bledzewskiego.

   A34. Paweł. W 1548 roku wraz z braćmi procesował się z Janem i Jakubem Szurkami z Kęsic. W 1549 roku bracia wprowadzeni zostali do lasów Jana Białyszewskiego z Białyszewa. W 1554 roku bracia dokonali podziału dóbr w Ważynie i Kęsicach z dziećmi Mikołaja Soroki z Kęsic. W 1565 roku Paweł był żonaty z Anną, córką Andrzeja Miszewskiego vel Białyszewskiego. W 1570 roku Pawłowi odstąpili części w Grodkowie Sęzicowym synowie Stanisława Dziembakowskiego. W 1573 roku u Pawła zeznał dług Feliks Grodzanowski, syn Jakuba. Paweł zmarł przed 1592 rokiem. Pozostawł córkę A34a. Ewę, w 1592 roku żonę Wojciecha Koskowskiego, syna Antoniego, oraz syna A341. Mikołaja.

     A341. Mikołaj. W 1592 roku, wraz z matką i kuzynem Janem, synem Jakuba zastawił części w Ważynie-Skórach Stanisławowi, synowi Andrzeja.

   A35. Stanisław. W 1548 roku Stanisław wraz z braćmi procesowali się z Janem i Jakubem Szurkami z Kęsic. W 1549 roku Stanisław z braćmi wprowadzeni zostali do lasów Jana Białyszewskiego z Białyszewa. W 1554 roku bracia dokonali podziału dóbr w Ważynie i Kęsicach z dziećmi Mikołaja Soroki z Kęsic. W 1576 roku Stanisław zapisał posag Małgorzacie, córce Andrzeja Suskiego. W 1576 roku Stanisławowi zastawił części w Grodkowie Jan Grotkowski, syn Jakuba.

   A36. Marcin. W 1589 roku Marcinowi z braćmi zastawił działy w Grodkowie-Zawiszach Adam Grotkowski, syn Jakuba. W 1594 roku Marcin zastawił swoje części w Ważynie-Skórach i Dziembakowie bratu Jakubowi. Zapewne ten Marcin zmarł przed 1626 rokiem i pozostawił syna A361. Łukasza.

     A361. Łukasz. W 1626 roku był żonaty z Jadwigą, córką Mikołaja Milickiego.

   A37. Rosłan. W 1589 roku Rosłanowi z braćmi zastawił działy w Grodkowie-Zawiszach Adam Grotkowski, syn Jakuba. W 1590 roku Rosłanowi odstąpił poddanego Jan Dębski, syn Mikołaja z Dębska.

3)Linia B. Potomstwo Andrzeja zwanego Chorąży

B. Andrzej. Zwany był Chorążym. Zmarł przed 1566 rokiem. Pozostawił córkę Ba. Katarzynę, w 1579 roku wdowę po Walentym Dziembakowskim, 2-o voto żonę Jana Satkowskiego, oraz synów: B1. Wojciecha, B2. Stanisława i B3. Macieja.

  B1. Wojciech. W 1566 roku braciom Wojciechowi i Stanisławowi odstąpił części w Dziembakowie Stanisław Dziembakowski, syn Piotra, wraz z żoną. W 1575 roku 1/2 łana w Grodkowie Małym dostąpił braciom Feliks Grotkowski, cyn Jakuba, w 1756 roku zaś części w Dziembakowie odstąpił im Wojciech Grotkowski, syn Zawiszy. W 1577 roku Wojciech, wraz z bratem Stanisławem, odstąpił wieś Tamew odziedziczoną po bracie Macieju synom Mikołaja Potockiego z Potoka w ziemi bełzkiej. W 1580 roku Wojciechowi odstąpił brat Stanisław części w Kowalewie-Boguszycach, nabyte od Jana i Stanisława Grotkowskich. Wojciech pozostawił córkę B1a. Dorotę, w 1576 roku żonę Marcina Kucharskiego syna Jana oraz syna B11. Tomasza.

    B11. Tomasz. W 1612 roku Tomasz wprowadzony został do Kowalewa Podbornego - dóbr córek Urbana Kowalewskiego.

  B2. Stanisław. W 1566 roku braciom Stanisławowi i Wojciechowi odstąpił części w Dziembakowie Stanisław Dziembakowski, syn Piotra, wraz z żoną. W 1575 roku 1/2 łana w Grodkowie Małym dostąpił braciom Feliks Grotkowski, cyn Jakuba, w 1756 roku zaś części w Dziembakowie odstąpił im Wojciech Grotkowski, syn Zawiszy. W 1577 roku Stanisław, wraz z bratem Wojciechem, odstąpił wieś Tamew odziedziczoną po bracie Macieju synom Mikołaja Potockiego z Potoka w ziemi bełzkiej. W tym samym roku Stanisławowi zastawili części w Dziembakowie synowie Stanisława Dziembakowskiego. W 1580 roku Stanisławowi zastawił części w Dziembakowie Wojciech Grotkowski, syn Zawiszy. W tym samym roku inne części tamże zastawił Stanisławowi Jan Grotkowski, syn Jakuba. Również w 1580 roku Stanisław odstąpił bratu Wojciechowi części w Kowalewie-Boguszycach, nabyte od Jana i Stanisława Grotkowskich. W 1583 roku Stanisławowi zastawili części w Dziembakowie synowie Stanisława Dziembakowskiego, w 1585 i w 1587 roku zaś - Wojciech Grotkowski, syn Zawiszy. W 1589 roku Stanisławowi odstąpili części w Grodkowie Sędzicowym synowie Jana i Jakuba Grotkowskich. W 1580 roku części w Ważynie i Dziembakowie Stanisławowi wydzierżawił Adam Wilk, syn Marcina. W 1592 roku Stanisławowi zastawili części w Ważynie-Skórach spadkobiercy Jana i Pawła. W 1594 roku Stanisławowi odstąpili części w Grodkowie Sędzicowym synowie Jakuba Grotkowskiego, Stanisław zaś zeznał dług u Zofii Sokołowskiej, wdowy po Macieju Żegockim. W 1603 roku Stanisławowi zastawił części w Białyszewie Feliks Białyszewski, syn Jana. Stanisław zmarł przed 1610 rokiem i pozostawił synów B21. Jana i B22. Wojciecha.

    B21. Jan. W 1594 roku Janowi zastawił części w Grodkowie Sędzicowym Adam Grotkwski, syn Jakuba. W 1610roku do dóbr Jana w Dziembakowie wprowadzeni zostali synowie Piotra Zołszyńskiego. W 1617 roku do dóbr Jana w Dziembakowie wprowadzone zostały siostry Anna i Zofia Kosińskie. W 1620 roku poddany Jana z Dziembakowa wprowadzony został do Kosenic - dóbr Jana Kosińskiego, syna Pawła. W 1621 roku Jan był żonaty z Zofią, córką Wojciecha Sulerzyskiego. Przed 1623 rokiem Jan darował części w Dziembakowie Wawrzyńcowi, synowi Wojciecha. W 1627 roku Jan z żoną odstąpili poddanego z Sulerzysza Andrzejowi Niszczyckiemu z Unikowa.

    B22. Wojciech. W 1599 roku Wojciechowi zastawił części w Ważynie-Skórach Marcin, syn Adama Wilka. W 1614 roku do dóbr Wojciecha wprowadzony został Stanisław Bęklewski z Ważyna Ziemiańskiego, Wojciech zaś wprowadzony został do Grąbcza - dóbr Macieja Grembeckiego oraz Bledzewa - dóbr Jakuba Bledzewskiego, syna Andrzeja. W 1616 roku do dóbr Wojciecha w Ważynie wprowadzony został N Śniegocki, syn Piotra. W 1617 roku Wojciech z żoną wprowadzeni zostali do Grodkowa - dóbr Andrzeja Otolskiego. W 1621 roku Wojciech wprowadzony został za dług do dóbr synów Jana Piwo w Sierpcu. W 1624 roku do dóbr Wojciecha w Ważynie-Skórach wprowadzona została Anna Kozłowska z mężem, Wojciechem Suleńskim.

  B3. Maciej. Był dziedzicem wsi Tandew w powiecie sandomierskim. Zmarł bezdzietnie. Pozostawił wdowę Elżbietę N.

4)Osoby nie powiązane w rodowody

  Adam. Był synem zmarłego przed 1514 rokiem Andrzeja z Kowalewa i przekazał sumy na dobrach Pogorzel synom Jakuba Grzybowskiego.

  Adam. Był synem zmarłego przed 1584 rokiem zmarłego Mikołaja. W 1584 roku sprzedał Nową Wieś w powiecie rypińskim podkomorzemu dobrzyńskiemu, Janowi Karnkowskiemu, i nabył wójtostwo w Żakowie od Stanisława Karnkowskiego

  Adam. W 1765 roku był synem Adama i Zofii Wolińskiej i odstąpił Rochowi, synowi Zygmunta, części w Sulborach.

  Antoni. Urodził się w 1766 roku. Był żonaty z Agnieszką Wysocką. Był dziedzicem w Leszczynie Duchownym i w 1814 roku kupił od Pawła Przedpełskiego dobra w Łoniewie. Pozostawił córki Konstancję (ur. 1807), Emilię (ur. 1809), Antoninę (ur. 1817) i Agnieszkę (ur. 1825 ?), w 1847 roku żonę Adolfa Michałowskiego, syna Wojciecha, oraz synów: Fabiana (ur. 1805), Ignacego (ur. 1813) i Adolfa (ur. 1819). Zmarł przed 1845 rokiem 7.07.1822 roku. Być może był Jest (zmiana została potwierdzona) identyczny z Antonim, który w 1815 roku był kasjerem prefektury płockiej i nabył prawa do dóbr w Kroczewie od Stanisława Kokoszyńskiego. Z synów Antoniego Ignacy pozostawił syna Ignacego, urodzonego w 1854 roku, w 1875 roku żonatego z Różą Majewską.

  Jakub. Był żonaty z Jadwigą Kosicką, córką Jana, wdową po Kazimierzu Konarzewskim. Jakub zmarł przed 1715 rokiem. Wdowa po nim była 3-o voto żoną Marcjana Kosińskiego.

  Jan. W 1569 roku był synem zmarłego Hipolita i dziedzicem w Ważynie-Sikorach, a Antoni Krajewski, syn Mikołaja, zeznał u niego dług.

  Jan. Był synem zmarłego przed 1624 rokiem Mateusza i w 1624 roku odstąpił dobra w Ważynie-Skórach, Dziembakowie i Grodkowie Sędzicowym Grzegorzowi, synowi Jana.

  Jan. W 1677 roku był żonaty z Katarzyną, córką Marcina Chamskiego. Zmarł przed 1689 rokiem.

  Jerzy. Był żonaty z Jadwigą Sękowską. Zmarł przed 1627 rokiem. Wdowa po Jerzym była 2-o voto żoną Jakuba Grochowskiego.

  Maciej. W 1541 roku był synem zmarłego Piotra Skóry i skarżył o rany Jakuba Grotkowskiego, syna Andrzeja z Grodkowa.

  Marcin. Był synem zmarłego przed 1590 rokiem Adama zwanego Wilk. W 1590 roku wydzierżawił, a w 1600 roku zastawił części w Ważynie-Skórach Wojciechowi, synowi Stanisława, a także części w Ważynie i Dziembakowie Stanisławowi Chorążycowi. W 1618 roku do dóbr Marcina w Ważynie wprowadzony został poddany Wojciecha.

  Marcin. Był synem Wojciecha. W 1626 roku podał, że ma 50 lat i zastawił części w Ważynie, Grodkowie i Dziembakowie Wojciechowi Rydzewskiemu, synowi Macieja. Zapewne ten Marcin był w 1663 roku żonaty z Dorotą córką Wojciecha Nicgórskiego.

  Marcin. W 1684 roku był skarbnikiem bracławskim i zawarł ugodę z Andrzejem Bromirskim dotyczącą odstąpienia dóbr w Ważynie Kmiecym i Grodkowie Sędzicowym.

  Mateusz. W 1631 roku był synem Piotra zwalego Polik. Przed 1631 rokiem nabył dobra w Ważynie-Skórach od Piotra Brzeskiego, syna Michała.

  Paweł. Urodził się w 1793 roku. Był żonaty z Petronellą z Rudowskich. Pozostawił córki Juliannę, urodzoną w 1814 roku i Józefę, urodzoną w 1817 roku.

  Stanisław. Był synem zmarłego przed 1623 rokiem Jana. Był żonaty z Anną Węgrzynowską. W 1623 roku Jan Stanisław odstąpił dobra w Ważynie-Skórach i Dziembakowie Wawrzyńcowi, synowi Wojciecha. W 1629 roku do dóbr Stanisława w Dziembakowie wprowadzona została Jadwiga Kowalewska, wdowa po Wojciechu Węgrzynowskim. W 1631 roku do dóbr Stanisława wprowadzony został Wojciech Jaroszewski z Gołocina. W 1632 roku do dóbr Stanisława w Zdziemborzu wprowadzona została Elżbieta Kędzierzyńska, wdowa po Wawrzyńcu. W 1632 roku do dóbr Stanisława w Dziembakowie wprowadzony został Andrzej Mioduski, syn Galla. W 1632 roku do dóbr Stanisława w Dziembakowie wprowadzone zostały córki Jana Łysakowskiego w zadośćuczynieniu za zrabowanie Sulerzysza przez Ważyńskich. Stanisław zmarł przed 1639 rokiem. Pozostawił córki Jadwigę, w 1641 roku żonę Stanisława Żukowskiego i Elżbietę oraz syna Wojciecha. Wdowa po Stanisławie była 2-o voto żoną Jana Kędzierzyńskiego. Zapewnie ten Stanisław wprowadzony został w 1631 roku do dóbr Franciszka Białuckiego w Białutach.

  Sebastian. W 1698 roku był synem zmarłego Jacka i był żonaty z Agnieszką Lisowską. W 1698 roku u Sebastiana zapisał dług na Białyszewie Marcin Białyszewski. U jego córki panny Anastazji zeznał w 1741 roku dług na Białyszewie i Ważynie Felicjan Żurawski, syn Jakuba.

  Tomasz. Był synem zmarłego przed 1539 rokiem Baltazara. W 1539 roku zapisał posag na Zołszynie, Ważynie, Żurawinie i Krasinie żonie Jadwidze, córce Wojciecha Kossobudzkiego z Niedarzyna. W 1546 roku procesował się z Pawłem Będorskim z Suska. W 1559 roku podzielił dobra w Żurawinie Wielkim z synami Michała i Wojciecha z Żurawina Wielkiego. W 1560 roku Tomasz procesował się z Jakubem Grembeckim, synem Jana, i jego rodzeństwem. Tomasz zmarł bezdzietnie przed 1584 rokiem. Wdowa po Tomaszu była 2-o voto żoną Stanisława Krowickiego. Dobra Tomasza przeszły na Wieczfińskich.

  Wawrzyniec. Był synem zmarłego przed 1623 rokiem Wojciecha. W 1623 roku wprowadzony został do Ważyna i Dziembakowa, darowanych mu przez Jana, syna Stanisława. Zapewne synem tego Wawrzyńca był Wojciech do którego dóbr w Ważynie w 1624 roku wprowadzony został Grzegorz, syn Jana.

  Wojciech. W 1704 roku Wojciechowi zastawił dobra Wawrzyniec Duplicki.

  Anna. W 1648 roku była wdową po Wojciechu Mdzewskim i 2-o voto żoną Wojciecha Potrykowskiego.

  Ewa. Była córką Jana. W 1632 roku była wdową po Adamie Łysakowskim i 2-o voto żoną Feliksa Bronowskiego.

  Krystyna. W 1700 roku była żoną Bartłomieja Krzywkowskiego.